Ja śpiewam, a góry tańczą

Te góry są wyjątkowe. Pierwotne. Z innego świata. Legendarne.

Pirene była córką Tubala, króla Iberii. A Gerion był olbrzymem o trzech ludzkich ciałach złączonych w pasie, który odebrał tron Tubalowi. Pirene uciekła w te góry, a Gerion podpalił je całe, żeby ją osaczyć. Spalił ją żywcem, a Herakles pokrył jej zwłoki wspaniałymi kamieniami, tworząc łańcuch niczym rzeźbę grobową, rozciągnięty od Zatoki Biskajskiej do przylądka Creus. Te góry zwą się Pirenejami w hołdzie dla Pirene. Tak opowiada nasz przyjaciel Verdaguer. Grecy byli brutalniejsi, bardziej szaleni. Jak podaje mitologia grecka, Pirene była córką króla Bebriksa, Herakles wziął ją siłą podczas wizyty na dworze, a ona urodziła węża. Wtedy księżniczka uciekła w góry, gdzie zjadły ją zwierzęta. Według Greków to sam Herakles, po tym, jak ją zgwałcił i zapłodnił, znalazł w górach jej ciało rozszarpane przez zwierzęta, przygotował jej pochówek i nadał tym górom jej imię. Dzięki, Heraklesie!

To jest droga odwrotu. Tędy uciekali republikanie. Cywile i żołnierze. Do Francji. Dzisiejszy poranek jest wilgotny. Oddycham głęboko, żeby to górskie powietrze, tak czyste i tak wilgotne, tak świeże, dotarło głęboko do moich płuc. To zapach ziemi, drzew i poranka. Wcale się nie dziwię, że ludzie stąd są lepsi, prawdziwsi, szlachetniejsi, skoro oddychają tym powietrzem każdego dnia. I piją wodę z tej rzeki. I codziennie kontemplują te legendarne góry, tak piękne, że aż chwyta za serce.

Kieruję się w górę, w stronę miasteczka. Samochód zostawiłem w dolinie około ósmej rano. Zjadłem suchą kanapkę i nawet nie wypiłem kawy. Kiedy przyjechałem tu ostatnim razem, minionej wiosny, pewien mieszkaniec mi powiedział, że te skały są przeklęte, że co dziesięć lat ktoś ginie od uderzenia pioruna. Mężczyzna miał na imię Rei, zupełnie pospolitą twarz, bezzębne usta i skórę tak wysuszoną, że słyszałem, jak skrzypi, kiedy pocierał sobie nos. Uważaj, żebyś nie był następny, powiedział mi. Trafiony przez piorun. I się roześmiał. Gromadziły się chmury burzowe. Uważaj, żebyś nie był następny. Szalony człowiek.

Tutaj, wysoko, również emocje są znacznie surowsze. Bardziej nagie. Bardziej autentyczne. Życie i śmierć, życie i śmierć, i instynkt, i brutalność tu, wysoko, są obecne na każdym kroku. My, cała reszta, zapomnieliśmy o tym, jak wspaniałe jest życie. My, z wielkich miast, żyjemy jakby rozwodnieni. Ale tutaj, tutaj żyje się każdego dnia. Kiedy zaczyna się dobra pogoda, nawet jeśli to chuchrowata i mało przekonująca dobra pogoda wiosny, która dopiero zaczyna wystawiać głowę, potrzebuję co najmniej raz w miesiącu wybrać się w góry. Zostawić wszystko za sobą i sam lub z kimś spędzić jeden dzień za miastem. Gdybym mógł sobie pozwolić na kupno domu, niewielkiego domku tutaj, wysoko, letniego domku, nazwałbym go Can Gentil. Ale to musiałby być wiejski dom, bo nigdy nie kupiłbym sobie willi.

Tutaj, wysoko, również czas ma inną konsystencję. Odnoszę wrażenie, jakby godziny nie ważyły tyle samo. Jakby dni nie trwały tyle samo ani nie miały takiego samego koloru, ani takiego samego smaku. Tutaj czas płynie inaczej, ma inną wartość.

Między liście drzew wciska się żółte poranne słońce. Słyszę szemrzącą wesoło rzekę. Kiedy porzucam mokrą, grząską ścieżkę i zaczynam się wspinać, w oddali dostrzegam kilka rozrzuconych domów i góry w głębi, które, kto wie, może należą już do Francji, a na samym końcu Espinavell i – mój Boże – cóż za krajobrazy. Jakież mamy krajobrazy i góry, powinniśmy być z nich tacy dumni, a czasami, tkwiąc w Barcelonie, po prostu o tym zapominamy. Są wspaniałe. Oszałamiające. Trzeba tu przyjechać jesienią, kiedy grzbiety mienią się wszystkimi kolorami, czerwonym, brązowym, kolorem pyska pirenejskiej krowy, ochrowym, pomarańczowym, bordowym i kolorami, których nigdy nie widziałeś, a słońce jest żółte niczym żółtko jajka. Jak ja lubię chodzić po górach. Jak ja to lubię. Cóż za emocje. Patrzeć na krowy i skalne grzbiety. A tam, w głębi, Canigó. Co za miejsce. Aż serce rośnie.

Osoby zainteresowane przedrukiem tego lub innego fragmentu książki prosimy o kontakt z działem promocji: julita@czarne.com.pl.