Jean Hatzfeld

Jean Hatzfeld (ur. 1949) — reporter, korespondent wojenny, pisarz. Opisywał upadek komunizmu w Europie Środkowej, w tym narodziny Solidarności w Polsce i aksamitną rewolucję w Czechosłowacji. W latach 80. pracował jako korespondent wojenny w Libanie, a w latach 90. relacjonował przebieg konfliktu  w Jugosławii, gdzie został poważnie ranny podczas ostrzału Sarajewa. Doświadczenia te zaowocowały dwiema książkami: L’air de la guerre (1994) oraz La guerre au bord du fleuve (1999). Pisał też o objętych kryzysem zbrojnym krajach Bliskiego Wschodu, Haiti, Kongu, Algierii i Burundi.

W 1994 roku wyruszył do Rwandy. Opublikował trzy książki poświęcone rwandyjskiej wojnie domowej: w 2000 roku Nagość życia. Opowieści z bagien Rwandy (uhonorowaną m.in. Nagrodą im. Pierre’a Mille’a i Francuską Nagrodą Kultury), w 2003 roku Sezon maczet, za którą otrzymał Nagrodę im. Josepha Kessela i Nagrodę Femina Essai, oraz Strategię antylop, wyróżnioną w 2007 roku Nagrodą Médicis, jedną z najbardziej prestiżowych francuskich nagród literackich. W Polsce książkę tę uhonorowano w 2010 roku Nagrodą im. Ryszarda Kapuścińskiego. Po 20 latach powrócił do Rwandy, aby porozmawiać z ocalałymi. Pierwszym owocem tej wizyty była wydana w Polsce książka Englebert z rwandyjskich wzgórz. Za książkę Ostatni wyścig Jean Hatzfeld otrzymał Nagrodę im. Tristana Bernarda przyznawaną twórcom piszącym o sporcie.